"Eric" - nowy hit Netfliksa czy porażka?

"Eric" - Nowa Miniseria Netfliksa z Benedictem Cumberbatchem

Nowojorski tata lat 80. poszukujący zaginionego syna przeżywa spotkania z potworami, które nie są jednak tymi z dziecięcych koszmarów o potworach pod łóżkiem. Czy "Eric", nowa miniseria Netfliksa z Benedictem Cumberbatchem, okaże się kolejnym wielkim hitem tego serwisu streamingowego?

"Eric" - Niebanalna Postać

Erik, główny bohater tej produkcji, to nie tyle wielki, co wręcz gigantyczny, niebieski potwór z wystającymi kłami, krętymi rogami, krzaczastymi brwiami i dużym, czerwonym nosem. Pomimo swojego straszliwego wyglądu, Erik jest właściwie sympatycznym stworzeniem, zdolnym do okazywania autentycznej troski i życzliwości, przynajmniej dla tych, którzy na to zasługują.

Zagadka Zaginięcia

"Eric" to nie tylko historia niebieskiego potwora, ale przede wszystkim opowieść o zagadkowym zniknięciu 9-letniego Edgara, syna głównego bohatera. Napięcie wzrasta wraz z rosnącym poczuciem winy Vincenta (Benedict Cumberbatch), ojca Edgara, który coraz bardziej tonie w alkoholu, opłakując zaginięcie syna. W jego bólu i poczuciu winy pojawia się tytułowy Eric - niebieski potwór, który początkowo był jedynie bajkowym wymysłem Edgara.

Komedia z Elementami Thrillera

W wyniku tych zawiłych zdarzeń, "Eric" staje się swoistym mixem komedii i thrillera detektywistycznego z przemyślanymi elementami urban fantasy. Z jednej strony mamy groteskową postać Erica, a z drugiej - napięcie związane ze śledztwem w sprawie zaginięcia Edgara, które z każdym odcinkiem komplikuje się coraz bardziej.

Podsumowanie

"Eric" to zdecydowanie niebanalna i godna zainteresowania propozycja na wieczór z Netflixem. Ta produkcja to coś więcej niż tylko kolejny serial - to wyjątkowa mieszanka napięcia dreszczowca i humoru komedii, która z pewnością przypadnie do gustu szerokiemu gronu widzów. Czy "Eric" zdobędzie tak wielką popularność jak inne hity Netfliksa? Na to pytanie odpowie zapewne czas. Niemniej jednak warto dać tej produkcji szansę - nawet tylko po to, by przekonać się, że nie tylko dzieci, ale i dorośli czasem potrzebują pomocy swoich własnych, osobistych potworów.